Faradarmani Introduction

تعریف فرادرمانی

“فرادرمانی” طب مکمل و جایگزین ایرانی است که توسط محمدعلی طاهری بنیان گذاری شده. این رشته بر اساس مبانی نظری “پیوند شعوری اجزا” می باشد. نحوه عملکرد فرادرمانی به عنوان یک شیوه درمانی مکمل کاملا کیفی بوده، و بدون هیچگونه مداخله در روند کمی و فیزیکی درمان، از جمله: درمان دارویی، جراحی، فیزیوتراپی، ماساژ درمانی، و دیگر مداخلات و شیوه های رایج، امکان ارتقا وضعیت بیمار را فراهم می کند. فرادرمانی می تواند برای انواع بیماری های جسمی، روانی، و ذهنی مورد استفاده قرار گیرد.

بر اساس تئوری پیوند شعوری، هرگاه بین شعور اجزا و شعور کل (هوشمندی حاکم بر جهان هستی) ارتباط برقرار شود، با تشکیل یک میدان شعوری خاص، شعور ذهن قادر به اسکن، اصلاح و ترمیم اجزای مختلف انسان خواهد بود.

ایجاد ارتباط و پیوند میان جزء و شعور کل را برقراری “اتصال” و یا “ارتباط” می نامیم. از ویژگی های خاص اینترنت کیهانی، امکان استفاده از میدان های شعوری متغیر زیر مجموعه آن است، که از طریق کانال “فرازمان- فرامکان” این امکان برای ناظر محقق می شود. در عمل این روند را “اتصال“ می نامیم. این تونل می تواند خصوصیات منحصر به فردی داشته باشد كه از طریق اینترنت کیهانی، تغییراتی معنادار توسط میدان های شعوری متغیر، بر روی موجود زنده و ملکول ایجاد کند. البته بدون دسترسی به تونل زمان- مكان، هیچگونه اتفاقی نمی افتد. بنابراین، با شرط برقراری اتصال به اینترنت کیهانی، میدان شعوری متغیر ایجاد می شود. یکی از این میدان های شعوری و امکان های اتصال به اینترنت کیهانی فرادرمانی است، که توسط “فرادرمانگر” برقرار می شود.

فرادرمانگر فردی است که ایجاد کننده اتصال به اینترنت کیهانی است. با برقراری این ارتباط اجزای وجودی فرد بیمار مورد اسکن قرار گرفته و اصلاحات لازم روی آن صورت می گیرد. لازم به ذکر است که در این میان فرادرمانگر صرفا نقش شروع کننده ارتباط را داشته و اصلاحات و ترمیم های لازم توسط هوشمندی و با شروع مرحله “اسکن”، انجام می شود.

کاوش (اسکن) به معنی زیر ذره بین قرار گرفتن اجزای وجودی فرد بیمار به منظور شناسایی و درمان بیماری هاست. در این‌صورت، سابقه بیماری و وضع كنونی بیمار آشكار می شود. ضمن ارائه اطلاعاتی توسط فرد بیمار درباره نحوه اتصال خود، از طریق دیدن رنگ‌ها، نورها، احساس حركت و فعالیت نوعی انرژی در بدن و همچنین گرم شدن، درد گرفتن، تیركشیدن، ضربان، تشنج و غیره، اعضای پرتنش بدن بیمار مشخص شده و با حذف علایم، روند درمان آغاز می‌شود.

“اینترنت کیهانی” یا “شبکه شعور کیهانی” شبکه هوشمندی حاکم بر جهان هستی مادی است و یکی از سه عنصر تشکیل دهنده کیهان محسوب می شود. از آنجایی که شعور (هوشمندی) نه ماده و نه انرژی است، بنابراین محدود به مکان و زمان نمی باشد. به همین سبب درمان از طریق اتصال به این شبکه از راه دور نیز میسر می باشد.

بیرون ریزی

با اسکن سابقه بیماری فرد، مرحله بیرون ریزی آغاز می شود. “بیرون‌ریزی” عبارت است از آشكار شدن سابقه بیماری‌ها و بیرون ریختن آنها. سابقه بیماری‌ها ممكن است حتی به دوران جنینی، طفولیت، و بیماری‌های آشكار و نهان كنونی فرد، و همچنین ترس‌های نهفته، گره‌ها و تنش‌های روانی، نابسامانی‌های ذهنی و… باز گردد. این سوابق می تواند به هر یک از اجزای وجودی فرد بیمار اعم از جسم، ذهن، روان و… مربوط شود. به منظور درمان اساسی و همه جانبه، فرد بیمار باید با صبر و حوصله اجازه دهد تا بیرون ریزی ها انجام شده و خاتمه یابد.

شیوه انجام فرادرمانی

فرادرمانی توسط فرادرمانگر، که فردی آموزش دیده، انجام می شود. در طول انجام فرادرمانی از فرد خواسته می شود که چشمان خود را بسته و به مدت 5-10 دقیقه “شاهد” و “نظاره گر” وجود خود و آنچه در اتصال تجربه می کند، شود. در اصطلاح فرادرمانی، شاهد به معنی تماشاچی بی طرف می باشد. شایان ذکر است که فرادرمانی بدون نیاز به حضور فیزیکی فرادرمانگر و از راه دور نیز امکان پذیر می باشد. لازم است فرد بیمار، این روند را حداقل یکبار در روز انجام داده و در صورت تمایل گزارش اتصال و جزئیات درمان را به فرادرمانگر و یا مرکز مربوطه ارائه دهد.

اصول فرادرمانی

اصل: اولویت درمان با پزشکی رایج میباشد و در صورتیکه موثر واقع نشده باشد فرادرمانگیر میتواند از فرادرمانگران در جهت آزمایش فرادرمانی کمک بگیرد. فرادرمانگیر به کسی گفته میشود که از درمانهای رایج، نتیجه ای نگرفته باشد، لذا هر کسی بخواهد فرادرمانی را تجربه کند، چنین تلقی میشود که از طب رایج نتوانسته نتیجه ای حاصل کند.
اصل: کسانی که داروهائی مصرف میکنند که نمیتوانند آنها را یکباره قطع کنند و تا کنون هم نتیجه ای از درمان رایج نگرفته اند، میتوانند از طریق فرادرمانی جهت معالجه، اقدام نموده و زیر نظر پزشک معالج خود، پیشرفتهای درمانی را پیگیری کرده و با نظر آنان نسبت به کاهش دارو اقدام نمایند.
اصل: در یک زمان تعدادی فرادرمانگر میتوانند بر روی یک فرادرمانگیر، فعالیت فرادرمانی انجام دهند و همچنین تعدادی فرادرمانگیر میتوانند در یک زمان، تحت فرادرمانی یک فرادرمانگر قرار بگیرند. نتایج حاصله مشابه بوده و تاثیری در نتیجه ندارند و هیچ فرقی بین فرادرمانگران نیست چون عمل توسط شعور کیهانی انجام میشود.
اصل: اطلاع از نوع بیماری، تاثیری در فرادرمانی ندارد. در ضمن نوع بیماری اشخاص محرمانه است و فرادرمانگر حق سوال کردن در این مورد را ندارد مگر اینکه بیمار مایل باشد راجع به نوع بیماری خود توضیح دهد که این موضوع نیز کمکی به فرادرمانگر نمی کند.
اصل: نوع بیماری (مادرزادو ژنتیک، عیب در عملکرد اعضاء، بیماریهای عفونی، معایب مکانیکی، کهولت و خستگی، اشکالات ذهنی، روانی، روان تنی، ذهنی تنی،…) مزمن و حاد بودن و قدمت بیماری، تاثیری در فرادرمانی ندارد.
اصل: زمانهای ارتباط راه دور بیمار می تواند در خلال تمام مدت شبانه روز و به تعداد دفعاتی که مایل است انجام شود و محدودیتی ندارد. همچنین این ساعتها با ساعت محلی تعیین شده و فرادرمانگیر در هر کجای دنیا که باشد میتواند ساعتهای ارتباط خود را به وقت محلی به فرادرمانگر اعلام نموده و فرادرمانگر همین زمانها را عینا به شبکه اعلام میکند.
اصل: فرادرمانی از راه دور و نزدیک با هم تفاوتی ندارند و تاثیر یکسان در نتیجه درمان دارند و ارتباطی به توان، لیاقت و استعداد و… فرادرمانگر ندارد.
اصل: فرادرمانگری هیچگونه کارما و عکس العمل منفی برای انسان ندارد، زیرا توسط شعور الهی انجام میشود نه توسط فرادرمانگر.
اصل: نظر به اینکه فرادرمانی توسط شعور کیهانی انجام میگیرد، لذا فرادرمانگر حق ندارد از بابت انجام آن چیزی را به خود منتسب نماید.
اصل: ارتباط راه دور فرادرمانگیر، به صورت نشسته، ایستاده، درازکش، هر حالت و جهتی که برای او مقدور باشد و در هر محلی، ثابت یا متحرک مانند (اتوبوس، هواپیما، کشتی،…) قابل برقراری می باشد.
اصل: دردها و بیماری های فعلی و همچنین پرونده ی بیماری های گذشته ی فرد بیمار که یا درمان نشده و یا در گذشته به طور ناقص درمان شده است، دوباره بازخوانی شده و علایم آن آشکار، و طبق الگوهای زیر روند درمان آن آغاز می گردد: